Tabak

Tabak

Wild wonen, wie wil dat nou niet? Verwilderd doe ik mee aan een discussie over de regels van het wild wonen. Volgens mij kan je het woordje wild gerust weglaten als wildvreemden regels gaan opstellen voor iemands wilde woonplannen. Voegt een UFO in de woonwijk juist niet wat toe, of wat dacht je van een upside down huis. Knotsgek wonen is de drijfveer achter het wild wonen; vrijheid en creativiteit laat zich niet reguleren!  Blijkbaar val ik onder de categorie bestuursleden die de burger graag de regie weer in handen geeft, ook wel bekend als het recht op zelfbeschikking. Wereldwijd wordt er gesnakt naar ademruimte en vooral wat minder autoriteit. Minder autoriteit leidt per slot van rekening altijd tot grotere tevredenheid.

Neem de Nederlandse ondernemer, geef ze heel rap ademruimte want die worden door de regel- en lastendruk in hoog tempo Nederland uitgejaagd. De boeren, die al veel te lang stikken in een doolhof van regels nemen de benen naar Canada. Slagers leggen het bijltje erbij neer en snijden liever in Noorwegen een biefstuk af. Bakkers bakken met gas en we weten allemaal wat dat kost nu die kraan dichtgedraaid is (nou ja, op een kiertje, maar toch). De overheid heeft vervolgens het lef om de schaarse werktijd van ondernemers in beslag te nemen en controles uit te voeren op de verduurzaming energieverbruik. Zo’n snotneus met een schijnheilige blik alla Klaver en Jetten, die komt kijken of men wel energiezuinig genoeg werkt. Een inspectie wordt opgevolgd met een brief waar de ondernemer een hartverzakking van krijgt, u ook, dat kan ik je beloven. Termen als overtredingen en energiedelicten die voor een bepaalde datum moeten worden hersteld staan zwart op wit. Denk hierbij aan een delict van nog één tl buisje die per ongeluk in de schuilkelder hangt. Geen wonder dat ondernemers per direct een bord bij de voordeur willen zetten met “tegen ieder aannemelijk bod”.

De supermarkten, die nog op eigen kracht de zaak draaiende houden, hebben het helemaal voor de kiezen gekregen het afgelopen jaar. Tabak mag niet meer verkocht worden en wat te denken van de verplichte inname van, en statiegeld op blikjes. Er gaat geen dag voorbij of er sneuvelt wel een statiegeldmachine want de mens is lui en komt niet met schone blikjes haar geld retour halen.

Kortom, de Nederlandse ondernemer heeft er tabak van. Tabak die in Nederland zo idioot hoog belast wordt dat we in grote getalen de grens naar Duitsland oversteken om voor nog geen achtste van de Nederlandse prijs een zak shag te scoren. Ook de in Nederland geproduceerde van Nelle daalt in Duitsland flink in prijs. Als je er dan toch bent is het verstandig om te tanken voor een prikkie en vooruit dan de boodschappen en medicijnen ook maar in Duitsland halen. Ondertussen werkt het  Europees Parlement heel hard aan het verenigen van de Europese staten door dopjes verplicht vast te zetten aan een fles en de labels in kleren langer te maken dan de baard van Sinterklaas.

Kan iemand opstaan en het gezonde verstand gebruiken? De kleine en middelgrote ondernemers in Nederland zijn de motorolie van onze economie en zorgen nog steeds voor de meeste werkgelegenheid, het eten op ons bord en het melk in ons glas. De melkkoe benzine en tabak die mag wel met pensioen. Mensen roken niet minder en het is nog nooit zo druk geweest op de Nederlandse wegen. Trek je eigen conclusie.

Op de wereldellende is het niks maar kunnen we in Nederland het hele bureaucratische systeem laten instorten en bij de basis beginnen. Weg met subsidies en toelages, weg met grote groepen ambtenaren die controles uitvoeren op gedrag dat wij prima zelf kunnen reguleren en dat ook graag willen. Dan hebben we meteen een grote groep mensen beschikbaar die ingezet kunnen worden in de zorg, het onderwijs en de bouw.